અડકતાં કરણ,
ઉપાડે ચરણ.
નથી જળ ત્યાં,
ભરમનું ઝરણ.
ભરમમાં પડી,
શું દોડે હરણ.
થયાં છે છંદ,
નજરનાં ભરણ.
નજરને કદી ના,
આવે મરણ.
નજરની બલા,
લગાડે ઘરણ.
ન લેશો કદી,
નજરનું શરણ.
૧૨ નજરનું શરણ
By Smita Trivedi
અમદાવાદની બી.ઍડ. કૉલેજમાં ૨૫ વર્ષ ઍસો. પ્રોફેસર તરીકે સેવા કર્યા બાદ હાલ નિવૃત્ત જીવનમાં સાહિત્ય, અધ્યાત્મ અને સંગીત સાથે પ્રવૃત્ત જીવનને માણી રહી છું. જીવનની પ્રત્યેક ક્ષણ એક નવો ઉઘાડ લઇને આવે છે, અને સતત નવું શીખવાની તક આપે છે.
View all of Smita Trivedi's posts.
અનુસંધાન 