તરતી હવામાં અથડાય આંખો,
થોભી ગયા તો તરડાય આંખો!
ચાદર ભરમની ઓઢી લીધી છે,
ખાલી હવામાં ઊંચકાય આંખો!
દોડી જતી કાં ભ્રમણાની પાછળ,
જૂઠી ફરેબી મલકાય આંખો!
ડૂબી જતી’તી તસવીરમાં જે,
આજે થયું શું કતરાય આંખો!
દોડો હવે ના આંખોની પાછળ,
સમજો કદી ના પકડાય આંખો!
૧૪ આંખો
By Smita Trivedi
અમદાવાદની બી.ઍડ. કૉલેજમાં ૨૫ વર્ષ ઍસો. પ્રોફેસર તરીકે સેવા કર્યા બાદ હાલ નિવૃત્ત જીવનમાં સાહિત્ય, અધ્યાત્મ અને સંગીત સાથે પ્રવૃત્ત જીવનને માણી રહી છું. જીવનની પ્રત્યેક ક્ષણ એક નવો ઉઘાડ લઇને આવે છે, અને સતત નવું શીખવાની તક આપે છે.
View all of Smita Trivedi's posts.
અનુસંધાન 