૮ પરત કવિતા

(શિખરિણી છંદ)

ટપાલી આપે છે, પરત કવિતાઓ. સળગતો,

મહાક્રોધે હું તો કર મસળતો ને બબડતો,

‘બધું હું જાણું છું,’ ક્યમ પ્રગટ થાતી ન કવિતા!

બધા તંત્રીઓની રમત સમજું છું, મૂરખ નથી.

અહા! મૂલ્યો આંકે સહુ કવિ તણાં, ન કવિતનાં.

વિચારો ત્યાં ક્યાંથી વિમળ કવિનું કાવ્ય પ્રગટે?

બધી ફેંકી દેવી પરત કવિતાઓ ઉકરડે?

નથી ફેંકી દેવી પરત કવિતાઓ ઉકરડે.

સ્રજી સારાં કાવ્યો કવિવર બનું હું જગતમાં

અને તંત્રી માંગે – પરત કવિતાઓ જ ધરવી.

પછી એની મેળે પ્રગટ કરશે સર્વ કવિતા.

જશે ક્યાં બેટાઓ ગરજ પડતાં પાય પડશે.

પરંતુ ના ના ના પ્રગતિપંથના ચાલક બની

ગમે કેવી રીતે અવળપંથના એ પગથિયાં??