રાત પડે ને જાગે નસ્તર,
શ્વાસ સડે તો વાગે નસ્તર!
આંખ મીંચુ ને તારા ચહેરા,
ચાક જિગરનાં લાગે નસ્તર!
એક તણખલું ઊગે રણમાં,
એય કણસવા માગે નસ્તર!
ભીની ભીની આંખોમાં પણ,
સપનાં તારાં લાગે નસ્તર!
યાદોની મોસમ છલ્કે તો,
હળવે રહીને લાગે નસ્તર!
૨૯. નસ્તર
By Smita Trivedi
અમદાવાદની બી.ઍડ. કૉલેજમાં ૨૫ વર્ષ ઍસો. પ્રોફેસર તરીકે સેવા કર્યા બાદ હાલ નિવૃત્ત જીવનમાં સાહિત્ય, અધ્યાત્મ અને સંગીત સાથે પ્રવૃત્ત જીવનને માણી રહી છું. જીવનની પ્રત્યેક ક્ષણ એક નવો ઉઘાડ લઇને આવે છે, અને સતત નવું શીખવાની તક આપે છે.
View all of Smita Trivedi's posts.
અનુસંધાન 