Design a site like this with WordPress.com
Get started

૩૧. વીંટેલું મૌન

મૌનને વીંટી દીધું,

બોલતાં બોલી લીધું!

તું મને ના ઓળખે,

મેં બધું જાણી લીધું!

કાચમાં ચહેરા ઊગ્યા,

મેં અફીણ ઘોળી પીધું!

શ્વાસથી હાલ્યું કશુંક,

નામ તારું દઇ દીધું!

ઓરડો સૂનો છતાં,

કેટલું જીવી લીધું!

By Smita Trivedi

અમદાવાદની બી.ઍડ. કૉલેજમાં ૨૫ વર્ષ ઍસો. પ્રોફેસર તરીકે સેવા કર્યા બાદ હાલ નિવૃત્ત જીવનમાં સાહિત્ય, અધ્યાત્મ અને સંગીત સાથે પ્રવૃત્ત જીવનને માણી રહી છું. જીવનની પ્રત્યેક ક્ષણ એક નવો ઉઘાડ લઇને આવે છે, અને સતત નવું શીખવાની તક આપે છે.

Leave a comment

Fill in your details below or click an icon to log in:

Gravatar
WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. ( Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. ( Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. ( Log Out /  Change )

Cancel

Connecting to %s

%d bloggers like this: