બસ, મને કોઇક એવું મળે,
મુઝથી સહેજ સમજદાર મળે.
સાવ અધ્ધર શ્વાસે જીવવું ય કેમ?
ઘડીભર બસ, નક્કર એક આધાર મળે.
આ ચોપાસ કેવી દિવાલો મળે,
કોઇક તો બસ, એમ જ આરપાર મળે.
પગલું હંમેશા રાખ્યું પાછળ પાછળ,
કદીક તો બસ, એમ હારોહાર મળે.
મોટી હવેલીની જુઓ તો આ ઝાકઝમાળ,
કહે આવો ને પછી બારોબાર મળે.
બધું જ તારું, નક્કી નિરાધાર છું,
છેલ્લા શ્વાસે એ જ એક ધારદાર મળે.
અનુસંધાન 