૧૨. મારાં લગ્નની કંકોત્રીનો ડ્રાફ્ટ!

પૂ. પપ્પાજીને આજે પ્રેમ અને આદરથી સ્મરું છું અને સાક્ષાત્ અનુભવું છું.

કદાચ ૧૯૭૭ કે ૧૯૭૮ના સાલની વાત હશે. મારા માટે કોઈ સંબંધી તરફથી એક છોકરાની વાત આવી. મારા પપ્પાજીની આંખમાંથી તો ડબ ડબ આંસુઓની ધારા વહી ચાલી. જાણે એ જ ક્ષણે મને વિદાય ન કરી દેવાની હોય!

ખેર, નિયતિને તો કંઈ ઓર જ મંજૂર હતું. પણ પૂ. પપ્પાજીએ એમની ડાયરીમાં મારાં લગ્ન માટેની કંકોત્રી કેવી હશે તેનો ડ્રાફ્ટ બનાવ્યો. આજે પણ એ ડાયરીમાં એમના હસ્તાક્ષરમાં સુરક્ષિત છે. એ પણ જોઈ શકાય છે કે ક્યા શબ્દો કયા રંગમાં છપાશે તેનું અનુમાન કરીને તે રીતે જ તેઓએ લખ્યું હતું.

પૂ. પપ્પાજીના હસ્તાક્ષરમાં લિખિત કંકોત્રીનો ડ્રાફ્ટ

આ ક્ષણે લગભગ ૪૩ વર્ષ પહેલાંની વાત એ જ સ્વરૂપમાં અનુભવી રહી છું. કોઈ પણ વ્યક્તિ એની જિંદગીમાં ગમે તેટલા શિખરો સર કરે કે વ્યાવસાયિક ક્ષેત્રમાં ગમે તેટલી નામના પ્રાપ્ત કરે પણ હ્રદયના ખૂણામાં તો ‘પપ્પા’ એ ‘પપ્પા’ જ હોય છે. એમનું વ્હાલ ઉભરે ત્યારે તો સમગ્ર આકાશ પ્રેમ બનીને વરસતું હોય છે.

આજે પૂ. પપ્પાજીને એમના ૮૮માં જન્મદિને એ જ પ્રાર્થના કરું કે, દર ભવમાં અમને તમે જ પિતા તરીકે પ્રાપ્ત થાઓ.  

સ્મિતા (શીતલ)