Design a site like this with WordPress.com
Get started

લીલો ઉજાસ – પ્રકરણ – ૧૩ – નિઃશબ્દતાનું આકાશ

જિંદગીનાં કેટલાંક રહસ્યો ચપટી વગાડતામાં ખૂલી જતાં હોય છે અને કેટલાંક રહસ્યો પર પડદો ઢંકાયેલો જ રહે છે. એથી રહસ્ય લાગે ત્યારે એને ઉકેલવાની મથામણ કરવી જ નહિ. તો જ જિંદગી જીવવાની મજા આવે.

૬૨. ગરજ

માણસ સામાજિક પ્રાણી છે તે સાચું, પણ સંબંધોમાં પ્રવર્તતી ગરજ તો વ્યક્તિત્વના મહિમાને જ હણી નાંખે છે.

૬૧. ચકરાવો

સામાજિક સંબંધોની પરિભાષા જ બદલાઇ ગઈ છે. સ્નેહસભર પાર્દર્શકતા તો જાણે ખોવાઈ ગઈ છે. ચહેરા પરનું હાસ્ય છેતરામણીનું છટકું છે.

૫૯. મારામાં કોઈ ગતાગમ નથી

સમયની પરસાળ પર જાતને અનુભવાતા પર્યાયો મનને હચમચાવી જાય છે. જે હું છું તે સત્ય કે બીજા અનુભવે તે સત્ય?

૨૦. ફ્રેમપૂજારી

માણસની મૂળભૂત જરૂરિયાતો તો બહુ જૂજ છે. પણ દેખાદેખીને કારણે રોટલી કરતાં પ્લેટ કે ડીશ મહત્વના થઈ ગયા છે, કપડાં કરતાં એની બ્રાન્ડ મહત્વની થઈ ગઈ છે. ઘર કરતાં ડેકોરેશન મહત્વના એમ જીવનના મૂળભૂત તત્ત્વો કરતાં બાહ્ય દેખાવને જ આપણે મહત્વ આપતાં થઈ ગયા છીએ. કદાચ કૉરોનામાં આ વાતને માનવજાતે વધુ સાચી રીતે અનુભવી છે.

૧૯. કે’વું પડે..

પ્રોફેસર ભૂલકણાં હોવાના અનેક કિસ્સા અને જૉક્સ પ્રચલિત છે. પણ જે પોતાને જ ભૂલી જાય તેને શું કહેવું?

૧૮. પ્રાણવાયુ

પ્રેમમાં મસ્તી, રિસામણાં, મનામણાં ખૂબ સ્વાભાવિક ઘટના છે, પણ જ્યારે અપેક્ષાથી અલગ વર્તન થાય અને મનદુઃખની ઘટના બને ત્યારે તે અસહ્ય બની જાય છે. એમ જ થાય કે હવે સંબંધની આ અંતિમ સીમા આવી પહોંચી છે, હવે અહીં જ સંબંધ પૂરો થઈ જાય છે. પણ જે રોમેરોમ વસ્યું હોય તેનાથી મુક્ત પણ નથી જ થવાતું. અને સમય જતાં એ જ મસ્તીના ગીતો ગાવા લાગે છે.

૧૭ …….આવ્યો છું!

પ્રિયતમાની એકે એક વાત પ્રિયજન માટે સર્વાધિક વ્હાલી અને ગમતીલી જ હોય છે. તે સતત પ્રિયતમાનો સહવાસ ઝંખતો હોય છે. પણ પ્રિયતમા તેના શરમાળ વ્યવહારથી પ્રેમી સાથે છેડતી કરે છે ત્યારે પ્રેમી તેને મનાવવાની કોશિશ કરે છે.

૧૬. વારસો

ઉત્ક્રાંતિની ટોચ પર બેઠેલા માનવીને જોઈને ક્યારેક એમ થાય કે, ઈશ્વરે શું કમાલ કરી છે. પણ જ્યાં તેના મૂળભૂત સ્વભાવનો અનુભવ થાય ત્યારે કૂતરાં વધુ ગમવા માંડે એવું લાગે. કોઇકે કહ્યું છે કે, ‘The more I know men, I love dogs.’ પ્રકૃતિમાંથી જ વિસ્તીર્ણ થયા પછી એણે માત્ર જ્વાળાનો જ વારસો જાળવી રાખ્યો છે.